Straathoekwerk
met thuislozen
Bel ons
housing first

Eerst huisvesting

Een getuigenis van Rémi, psychosociale begeleider van Housing First Halte Thuis

Er zijn ruim 4000 daklozen in Brussel. Dit cijfer verbergt zoveel mensen, hun geschiedenis, hun sterke punten, hun zwakke punten en hun wonden. Ze hebben eerst huisvesting nodig om hun leven weer op te bouwen, wat normaler? Hoewel de straat gevaarlijk is, is de onverschilligheid nog onveiliger.

Neen, ze hebben dit niet gekozen. Laten we als burgers, als gemeenschap, erkennen dat we de verantwoordelijkheid delen. 

Bij Halte Thuis, het Housing First project van de vzw DIOGENES, sociale werkers pakken dit probleem aan in samenwerking met de straatbewoners.

 

George heeft 8 jaar op de stoep gestaan. Hij geloofde nergens meer in, zijn gezondheid verergerde en hij verloor het contact met zijn familie.

Souad ging van verblijfscentrum naar verblijfscentrum, en kende een groot aantal hospitalisaties en kartonnen dozen op het Zuid-station. Vijf jaar van zijn leven versmolten tot zeer vage herinneringen.

Ivan komt uit de gevangenis, maar niemand kan hem opnemen. Verdwaald in een bureaucratisch doolhof, hij kan geen inkomen krijgen. Hij verhuist naar een park. Daar heeft hij tenminste nog iets onder controle.

Dieudonné hoort stemmen. Mensen denken dat hij gek is. Hij trekt zich terug, isoleert zich, en keert zich steeds meer in zichzelf. Alleen, loopt hij onvermoeibaar in de metro. Zijn zwerftocht duurt vier jaar.

 

Het team van Halte Thuis heeft hard gewerkt om voor elk van hen een geschikt appartement te vinden, waar ze zich thuis zouden kunnen voelen, onder dezelfde voorwaarden als elke andere burger. 

Verhuurders zijn niet gemakkelijk te overtuigen en goedkope woningen worden steeds schaarser. Na drie jaar van ons ontstaan hebben we echter dertig mensen geherhuisvest. Ze zijn er allemaal in geslaagd om hun appartement te behouden, ongeacht hun problemen. Drugs, alcohol, ziekte, eenzaamheid, mentale problemen : dit wordt allemaal beheerd, verondersteld en overwonnen dankzij het feit dat ze zich eindelijk thuis voelen.

We hielpen hen in te trekken, kozen hun meubels mee met hen, en maken nog regelmatig babbeltjes met hen rond een koffie bij hun thuis of op een terras, onder het toeziend oog van een ober die ze uiteindelijk als normale klanten beschouwt.

Ze betalen hun huur, richten hun woonruimte in en maken plannen. Voor sommigen is het tijd om serieus op te treden tegen deze verslaving die ze van de straat hebben geërfd. Voor anderen is het een kans om weer in contact te komen met hun herwonnen waardigheid of met een vergeten gezin. Het uitgangspunt is om je thuis te voelen. Zonder huisvesting, zonder een plek om zich terug te trekken, zonder privacy, zou dit allemaal niet mogelijk zijn geweest. 

Het projet Housing First Halte Thuis van DIOGENES verdedigt deze aanpak. Eerst een woning. De rest, of het nu gaat om genezing, medische behandeling, werk, projecten, zal te zijner tijd volgen.

Nu ze niet meer buitengesloten zijn, beseffen we dat ze net als wij zijn...